Oei, ik bloos.....

Een aantal jaren geleden meldde een jongere zich bij me met een hele duidelijke vraag. “Hoe kom ik van mijn angst om te gaan blozen af?” Wat was dat blozen hinderlijk zeg! Zo maar vanuit het niets kwam dat verstikkende gevoel opzetten en het was voor de omgeving ook nog eens heel duidelijk te zien. Het was niet te verbloemen, niet te verbergen, ze moest het er mee doen.

Met hoogrode kleur een presentatie houden voelt wel erg ongemakkelijk. En presentaties geven was nou juist iets wat ze zo leuk vindt. Vragen stellen, van alles willen weten, haar leergierigheid sloeg zich een weg door de vuurrode wolk om haar heen.  Dapper hoor! Wat ik ook heel erg dapper vind is dat ze op zoek ging naar een manier om van dat blozen af te komen. Moedig om toe te geven dat het in de weg zit en je gewoon even wat hulp wil om er beter mee om te kunnen gaan.

Hoe vaak spraken we af? 4 keer. En hoe ging het uiteindelijk met haar? Tja, het blozen is iets wat ze wel eens doet, het hoort uiteindelijk bij wie ze is. Maar het is veel minder, heel veel minder geworden. Ze heeft tijdens de gesprekken geleerd in welke situaties het gebeurd en waardoor het komt. Door haar leergierigheid ging ze gemotiveerd aan de slag met oefeningen vanuit de Cognitieve Therapie en kon een soort van spelen met haar gedachten. Een nieuwe vaardigheid die haar hielp om het blozen te verminderen.  Ook leerde zij begrijpen wat ze nodig heeft tijdens die vervelende momentjes waarin ze snel bloost.

Wat prachtig om te zien dat het blozen veranderde van een groot obstakel in een irritant iets waar ze prima mee om kon gaan.